Description

Language: EN TH PTIDKRCN

"This is the tale of a pure white girl, partly forgotten or partly remembered. When she is mentioned, everyone has their own memories and thoughts. Black and white are like fairy tales intertwined with light and darkness. Till the last recorder loses his memory, will the story still exist? "- "Sigh of Sin and Punishment", vol. 9: 47

“这是关于纯白少女的物语，也许部分被人遗忘，也许部分被人记得。提起他，每个人都有自己的回忆和想法，黑色和白色就像光与暗交织的童话，直到最后一个记录者也将其LOST的时候，物语本身还存在吗？”--------------《罪与罚的叹息》第九卷四十七章

“Isso diz respeito ao diálogo das jovens puras e brancas, talvez uma parte seja lembrada, talvez uma parte já tenha sido esquecida. Ao citar esse tópico , parece que cada pessoa tem uma ideia diferente, no fim o último que lembrava o perdeu, o diálogo ainda existe? ”--------------《Suspiro de Crime e Castigo》Rolo 9 , parágrafo 47

เรื่องราวนี้เกี่ยวกับหญิงสาวขาวบริสุทธิ์ อาจจะมีบางส่วนที่ถูกคนลืมไป อาจจะมีบางส่วนที่ผู้คนจำได้ พูดถึงเขา ทุกคนล้วนมีความทรงจำและความคิด สีขาวและสีขาวก็เหมือนความสว่างและความมืดของเทพนิยายที่ร้อยเรียงเข้าด้วยกัน จนกว่าจะมีคนบันทึกครั้งสุดท้ายจนกว่ามัน LOST เรื่องราวยังคงมีอยู่จริงหรือไม่? “การถอนหายใจจากของบาปและการลงโทษ“บทที่ 9 บทย่อยที่ 47

Ini adalah Cerita tentang gadis-gadis kulit putih, mungkin sebagian dilupakan, mungkin sebagian di ingat orang-orang. Tentang dia, setiap orang memiliki ingatan yang berbeda, hitam dan putih sama seperti dongeng tentang cahaya dan kegelapan, hingga akhirnya bahkan pencatat buku juga LOST dan melupakannya, apakah cerita itu sendiri masih ada? --------------" Sigh of Sin and Punishment ", Volume IX, Bab 47

“이것은 누군가는 기억하고 누군가는 잊어버린 순수한 소녀에 관한 이야기입니다, 소녀에 대해 이야기할 때면 각자 다른 추억과 생각이 있습니다, 흑과 백이 빛과 어둠처럼 뒤엉킨 동화, 마지막 기록자 조차 그것을 잃어버렸다면, 이야기 자체가 아직 존재하긴 하는 걸까요?”--------------《죄와 벌의 탄식》 제9권 47장